Het meisje uit de polder
Er staat een torso opgesteld op een tak midden in een berm met wild groeiende planten. Op de rand en op de stok zitten slakken. Het beeld heeft iets weg van een paspop, nodigt uit om er een vestje overheen te hangen, om die kwetsbare vorm te beschermen tegen starende blikken. De torso is transparant en binnenin gloeit er licht dat steeds van intensie veranderd waardoor het lijkt alsof het ademt. De barsten van de eierschalen lijken wel kant, het oogt teer en fragiel en kwetsbaar.